زمین شیمی سنگ های ادراری به عنوان یکی از بیومینرال های آسیب رسان؛ مطالعه موردی استان فارس

با توجه به اهمیت سنگ­های ادراری به عنوان یکی از بیومینرال­ها در بدن انسان، مطالعه ترکیب شیمیایی و کانی­شناسی آن­ها ضروری است. نتایج پراش پرتو ایکس نشان داد سنگ­های ادراری مورد مطالعه از نظر کانی­شناسی در پنج گروه کلسیم اگزالات، اسیداوریک، سیستین، کلسیم فسفات و سنگ­های ترکیبی (وولیت، اسیداوریک، ودلیت) قرار می­گیرند. تصاویرsem فرم بلوری فازهای کانیایی را نشان داد. در مطالعات میکروسکوپی، وولیت مهمترین فاز کانیایی در بین فازهای مختلف می­باشد. همراهی اوریسیت و وولیت نشان دهنده­ی تغییر ph سیستم ادراری از اسیدی به قلیایی است. علاوه بر وولیت و اوریسیت، بیومینرال­های کلسیم کربنات نیز مشاهده شدند. نتایج تجزیه به روشicp-ms نشان داد کلسیم جزء اصلی در سنگ­های ادراری است. غلظت روی و استرانسیوم در گروه­های کلسیم فسفات بیشتر از کلسیم اگزالات و غیرکلسیمی است. همبستگی بالای بین روی و استرانسیوم با فسفر به دلیل نقش عنصر فسفر در حمل این عناصر در سنگ­های ادراری است.